Want je moet steeds iets nieuws verzinnen. Michel Verkouter (43) werkt nu 2,5 jaar op de Very Intensive Care van Tragel.
“Geen dag is hetzelfde. Cliënten zijn verre van voorspelbaar. Als je een plan hebt, werkt dat soms maar voor vijf minuten, terwijl je natuurlijk hoopt dat dat langer werkt. We werken met cliënten die je moet ‘lezen’, dus is het steeds weer inschatten hoe de pet staat. Soms kan er veel, soms niets en is het wachten op een bui.
De boodschap is: plannen bijstellen en leren omgaan met onverwachte dingen. Op het moment dat je ervoor staat, moet je de juiste manier ontdekken. Dat doe je niet alleen, nooit! Structuur komt van het team. Samen vangen we het op en zijn we alert. Dat geeft zo’n goed gevoel. Want we staan allemaal stevig in onze schoenen en zoeken oplossingen voor de cliënten. Het team blijft altijd ‘steady’. Stel dat het een dag minder met je gaat, dan zijn je collega’s er ook nog. We vertrouwen elkaar blindelings. Groot en sterk zijn is niet nodig. Flexibel en standvastig wel. Het zit ‘m in je bewust zijn wat er gebeurt, waar je bent en hoe je situaties kunt oplossen. Rustig zijn en blijven en alert zijn. En je moet moeilijke dingen kunnen loslaten, bijvoorbeeld door te sporten of even samen een kop koffie te drinken. Veel collega’s kiezen bewust voor deze uitdagende doelgroep. Het moet in je genen zitten om een ruwe diamant te zijn en ook jezelf te willen ontwikkelen.
Als je wilt leren en een uitdaging zoekt, dan zit je hier op je plek. Als je er wilt zijn voor een groep mensen die geen eenvoudige zorg vraagt, dan zit je hier goed. Situaties op de werkvloer maken je rijker. Dat goed willen doen, of juist willen léren van de dag die niet perfect ging, is wat je drijft.”